رحیم علی عباسپور 

+98(21) 61114215

abaspour[at]ut.ac.ir

اهداف گروه :

با توجه به پیشرفت‎های به دست آمده در دهه‎های اخیر در زمینه تولید داده‎های مکانی (از نظر حجم، محتوی، دقت و سرعت)، بکارگیری روش‎های مؤثر و کارا به منظور مدیریت و استفاده از این داده‎ها اجتناب ناپذیر است. از سوی دیگر، این حجم عظیم از داده‎ها، زمینه‎های جدیدی را برای استفاده از داده‎های مکانی ایجاد نموده که این امر دامنه کاربران این داده‎ها را به شدت افزایش داده است. مصداق بارز این امر، وجود نقشه‎ها و داده‎های مرتبط با مکان بر روی دستگاه‎های همراه امروزی و استفاده از آنها توسط کاربران معمولی برای تحلیل‎های روزمره می‎باشد. از این رو، توسعه روش‎های نوین برای مدیریت این اطلاعات (اعم از ذخیره‎سازی، بازیابی، تحلیل و نمایش آنها) ضروری است.

مهندسی سیستم‎های اطلاعات مکانی(GIS)، یکی از گرایش‎های کارشناسی ارشد رشته مهندسی نقشه‎برداری است که موضوع اصلی آن اخذ، ذخیره‎سازی، بازیابی، مدیریت و پردازش داده‎های مکان مرجع و توصیفی به منظور تولید اطلاعات قابل استفاده برای تصمیم گیری می‎باشد. این گرایش، با سایر گرایش‎های این رشته شامل سنجش از دور، فتوگرامتری، ژئودزی و هیدروگرافی (که عمدتاً وظیفه تولید کننده اطلاعات مکان مرجع را بره عهده دارند) ارتباط نزدیک دارد و به عبارتی، وظیفه مدیریت این اطلاعات در کنار اطلاعات توصیفی به دست آمده از سایر منابع را بر عهده دارد.

مهندسی سیستم‎های اطلاعات مکانی، با بهره‎گیری از فناوری‎های ارائه شده در زمینه‎هایی مانند سخت‎افزار و نرم‎افزار رایانه‎ها، علوم کامپیوتر و ریاضی، علوم اطلاعات مکانی و فناوری اطلاعات، بستری مناسب را برای مدیریت و تعامل بهینه با داده‎های مکانی در اختیار سطوح مختلف کاربران قرار می‎دهد. به طور خلاصه، مهندسی سیستم‎های اطلاعات مکانی را می‎توان شاخه‎ای از علم دانست که هدف آن فراهم نمودن امکانات مورد نیاز برای تعامل بهینه با داده‎های مکانی می‎باشد. توسعه روش‎های کارآ جهت ورود داده‎های مکانی، توسعه کمی و کیفی تحلیل‎های مکانی قابل انجام بر روی داده‎های مکانی موجود، توسعه محصولات قابل استحصال از داده‎های مکانی و در نهایت بهبود روش‎های نمایش و ارائه نتایج حاصل به کاربران تخصصی و عام، از عمده فعالیت‎هایی است که در این حوزه انجام می‎شود.

نقش و توانایی فارغ‌التحصیلان :

بر اساس تعاریف و مباحث ارائه شده در بخش­های قبل، توانایی اصلی فارغ التحصیلان این رشته، تعامل بهینه با داده­ های مکانی و بکارگیری مؤثر آنها در فرایندهای مختلف است که می­تواند در زمینه­ های کاربردی زیر مورد استفاده قرار گیرد:

• مدیریت و بهینه­ سازی فرایند تولید نقشه و سایر اطلاعات مکانی با استفاده از نقشه­ های موجود، عکسهای زمینی و هوایی، داده­ های سنجش از دور، نقشه­ برداری زمینی، و سایر روشهای جدید تهیه داده­ های مکانی رقومی
• بکارگیری مؤثر داده­ های مکانی در طراحی، اجرا و مدیریت پروژه­ های عمرانی، زیست­ محیطی، نظامی و ...
• بهینه نمودن فرایند طراحی و اجرای پروژه­ های عمرانی، زیست محیطی، نظامی و ... با در نظر گرفتن همزمان مؤلفه ­های مکانی مؤثر و مؤلفه­ های دیگر مانند هزینه، زمان و نیروی انسانی
• تهیه و کاربرد پایگاه اطلاعات مکانی سازمانها و مراکز خدمات عمومی شهری به منظور استفاده مؤثر از آنها در تصمیم­ گیری­های آتی و تعامل بهتر با شهروندان
• مدلسازی و شبیه­ سازی فرایندهای مکانی دنیای واقعی با استفاده از داده­ های مکانی و توصیفی ذخیره شده در پایگاه­ های اطلاعات مکانی به منظور پیش­بینی وضعیت آتی که در نهایت منجر به اتخاذ بهترین تصمیم با صرف کمترین هزینه و زمان می­ گردد
• مدیریت بهینه داده­ های کاداستر رقومی مراکز شهری و روستایی کشور از طریق ذخیره­ سازی، بازیابی، تحلیل و نمایش اطلاعات مکانی و حقوقی (مالکیتها) در مقیاسهای مختلف